Nazwa łacińska:

Picea pungens f. glauca

Nazwa polska:

Świerk kłujący (synonim świerk srebrny)

Duże drzewo o pięknym, regularnym, stożkowym pokroju, osiągające w wieku 30 lat 10-15 m wysokości. Gałęzie sztywne, odstające pod kątem prostym od przewodnika. Igły sztywne, niebieskozielone do srebrzystych, kłujące. Z wiekiem, drzewa przyjmują coraz bardziej srebrzystoniebieskie zabarwienie. Wymagania glebowe wilgotnościowe bardzo małe. Duża odporność na zanieczyszczenie środowiska. Polecane do nasadzeń pojedynczych i kompozycji ogrodowych oraz szpalerów. Często wykorzystywany jako bożonarodzeniowa choinka.           Sadzenie: Bryłę korzeniową umieścić w dołku dwukrotnie od niej większym. Dołek uzupełnić ziemią, ugnieść i wykonać misę zbierającą wodę. Podlać.